Quand il pleut
Door: Quirinne
Blijf op de hoogte en volg Quirinne
24 Juli 2015 | Frankrijk, Privas
Dit voorgaande verhaal heb ik gisteren geschreven in de grootste onwetendheid die ik ooit heb gehad in mijn leven. Ik vergrendelde mijn telefoon en ging terug naar de caravan om mijn laptop te halen. Wat ik daar aantrof wil ik liever snel vergeten. Het plafond van mijn retro vintage caravan bleek niet bestendig te zijn geweest tegen de zware storm, en het water tot binnen tot aan mijn enkels. Ik overdrijf niet wanneer ik zeg dat geen vezel in mijn kleren, geen letterlijk in mijn boeken, of geen millimeter van het servies op tafel nog droog was. Ik heb 5 minuten zonder emotie staan kijken tot ik huilend naar huis belde (had érg veel zin natuurlijk maar dat was het eerste wat in mij opkwam) en warempel had ik ook nog eens bereik (YES le réseau laat me eens NIET in de steek). Niet veel tijd gehad want ik had allang de minidisco moeten beginnen. Mijn lieve buren hadden me gelijk droge handdoeken aangeboden en ik halsoverkop naar de restaurantkeuken om mijn bazin op de hoogte te brengen. Ze vond het zelf ook verschrikkelijk en momenteel schrijf ik dit bericht vanuit mijn nieuwe TOP-accomodatie: de bungalowtent. Een mix tussen een bungalow en een tent (joh!). Ontzettend groot, grote RUIME keuken en ik hoef niet meer met mijn knot de hoogte van het plafond te meten want zelfs met mijn vingertoppen kom ik er nog niet bij. Vanaf de veranda (ja die heb ik ook) nergens last van want ik zit hélemaal aan het eind van de camping en kijk recht de natuur in. Een wereld van verschil voor je nachtrust als je niet naast de speeltuin slaapt! Ik mag hier blijven tot zaterdag en ondertussen wordt mijn caravan met de Franse slag gerepareerd. Lees: zeil erover zodat het niet meer naar binnen regent. Daarmee is het probleem van het zakkende plafond natuurlijk niet opgelost dus ben benieuwd of hij de volgende regenbui zal overleven. Afijn, ik ben in ieder geval de nog komende twee nachten zielsgelukkig in mijn nieuwe stekkie! ;-) Vandaag ook mijn beloftes aan de baas maar meteen waargemaakt en extra geholpen in de bar. Werd erg gewaardeerd en kreeg zelfs een wafel met slagroom en ijs (jammmmmi) en een chocoladetaartje als dessert! Als een soort van bedankje denk ik. Nadat ik al mijn afgedanste calorietjes van de afgelopen weken er weer aan had gevreten werd er nog gegrapt of ik niet ook de pizza's wilde maken vanavond. Helaas! Moe maar voldaan lig ik nu in bed. Voor het eerst niet naar de bar in de avond mar eindelijk een héérlijk rustiek momentje voor mezelf. Dat zijn er niet veel, en als je er onder de douche nét een denkt te hebben kruipen er zo weer kinderen onder de deur door om te vragen wat we de volgende dag gaan knutselen. Ja dat is mijn vanavond echt overkomen!!!!!
Al met al, eind goed al goed!
Liefs Qtje
PS: Kindjes stonden ondertussen al met hordes te wachten tot de minidisco begon (de modderboel maakte dus niks uit) en hebben mij weer helemaal opgevrolijkt!!! Soms is het wel leuk hier hoor ;-);-);-)
PSS: Deze blog heb ik gisteren (donderdag) en eergisteren (woensdag) geschreven maar vandaag (vrijdag) dus geplaatst. Sorry voor de gisteren/vandaag verwarring!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley